દરિયા કિનારે બેઠા બેઠા

દરિયા કિનારે બેઠા બેઠા, લહેરોને હું જોઇ લઉં
જ્યાં મળે છે દરિયો અને આકાશ, તે ક્ષિતિજ ને જોઇ લઉં

વમળોની વચ્ચે ફસાયેલા વિચારોને ખંખેરીને
ઇન્દ્રધનુષી રંગોથી મનના ખુણેખુણાને ભરી દઉં

ક્ષિતિજની પેલે પાર કોઇ ટાપુ હોય કે ના હોય
હૈયાની આ નાવને મનનાં હલેસાંથી હંકારી લઉં

આસમાની આકાશ, ને આસમાની પાણી
છતાં તેમને જુદા કરતી એક લકીર
ઘુઘવાતો મહાસાગર, અને શાંત આકાશ
છ્તાં કેટ્લું સુંદર તેમનું આ મિલન લાગે છે
બેઠા બેઠા આ ઘડીને મન ભર માણી લઉં
આ ઘડીમાંથી જીવનનું કોઇ રહસ્ય સમજી લઉં

સુર્યોદય થતા ચોમેર પથરાતી કિરણોને
અંતર મહીં છુપાયેલી પોટલીમાં બંધ કરી દઉં

જીવન ઘણું સુંદર છે, દુનિયા ઘણી સુંદર છે
આ સુંદરતાને મારી પલકોમાં કૈદ કરી લઉં
બેઠા બેઠા આ ઘડીને મન ભર માણી લઉં