ફૂલોથી ભરેલા બગીચામાં જઇને ઊભી રહી હું
રંગબેરંગી લાલ, પીળા, સફેદ, જાંબલી ફૂલોને નીરખી રહી હું
તેમની સુગંધ મારા રોમેરોમમાં પ્રસરી રહી
એકએક ફૂલને સ્પર્શથી ઓળખી રહી હું
ક્યાંક પતંગિયા તો ક્યાંક ભમરાઓ ઉડતા જોયા મેં
ક્યાંક ચહેકતા પંખીઓ મહેકતા બાગમાં ઉડતા જોઇ રહી હું
વિચારોના વમળોમાંથી બહાર નીકળી જઇને
કુદરતની કમાલમાં ચિતભ્રમ થઇ રહી હું
હર્યાભર્યા આ બાગ બગીચામાં વિહરતા વિહરતા
આ અણમોલ જીવનના દરેક ઉપહારને માણી રહી હું
Monday, September 14, 2009
Sunday, September 6, 2009
સમય જતા
સમય જતા હ્રદયના ઘા ભરવા માંડે છે
દર્દને અને દુઃખને આ મન ભુલવા માંડે છે
ખુશ થવાના ઘણા રસ્તાઓ ખુલવા માંડે છે
જીવનની સુંદરતા વધુ સુંદર દેખાવા માંડે છે
દુનિયામં કોઇ વસ્તુ કાયમી નથી હોતી
પરિવર્તન જ સ્થાયી છે તેમ સમજાવા માંડે છે
દર્દને અને દુઃખને આ મન ભુલવા માંડે છે
ખુશ થવાના ઘણા રસ્તાઓ ખુલવા માંડે છે
જીવનની સુંદરતા વધુ સુંદર દેખાવા માંડે છે
દુનિયામં કોઇ વસ્તુ કાયમી નથી હોતી
પરિવર્તન જ સ્થાયી છે તેમ સમજાવા માંડે છે
Subscribe to:
Posts (Atom)